از گنبد نیویورک تا برلین چندطبقه/ آرمان شهر در مقابل واقعیت

فاصله بین ایده های طراحی اواسط قرن بیستم با پذیرش عمومی از جمله طرح کنزو تانگه برای خلیج توکیو، گنبد فولر در منهتن و طرح اسمیتسون ها برای برلین چندطبقه، - از گنبد نیویورک تا برلین چندطبقه/ آرمان شهر در مقابل واقعیت فاصله بین ایده های طراحی اواسط قرن بیستم با پذیرش عمومی از جمله طرح کنزو تانگه برای خلیج توکیو، گنبد فولر در منهتن و طرح اسمیتسون ها برای برلین چندطبقه، نشان دهنده این بود که رویکرد برنامه ریزی از بالا به پایین نمی تواند مقیاس انسانی زندگی شهری را برآورده کند و به همین دلیل با شکست روبه رو می شود.

ایده های آرمان شهری در میانه قرن بیستم در برنامه ریزی شهری نقاط مختلف جهان شکوفا شد که ناشی از ترکیب عوامل اجتماعی و انگیزه های روان شناختی بود.

این دیدگاه که اغلب با امید و بلندپروازی مشخص می شد، بازتابی از شرایط رشد اقتصادی و نوآوری فناوری آن زمان بود.

بسیاری از طراحان و برنامه ریزان شهری فرصتی برای طراحی مجدد شهرها از پایه پیدا کرده بودند و اغلب پیچیدگی های بافت های شهری موجود را نادیده گرفتند و به جای آن به ایده های آینده نگرانه گرایش پیدا کردند.

در حالی که این دیدگاه ها به شیوه ها و فناوری های پیشرفته سوق داشت، اما اغلب موجب شگفتی عمومی می شد و دور از دسترس به نظر می رسید.