یورش از یوش/ شاعر عصبانی و مهربان که جهان شعر را طرحی نو درانداخت

 هر سال چه در سالروز تولد و چه درگذشت نیما، می توان به سراغ زندگی این مرد رفت و از نو ابعاد کمتر دیده و شناخته شده ای از او را مرور کرد.

به گزارش تابناک؛، نیما شعر فارسی را با وجود تمام زخم زبان هایی که شنید، تغییر داد؛ و اساسا تغییرات بزرگ هم استواری زیادی می خواهد و هم اصالت فکری؛ و نیما هردوی اینها را داشت.

 امروز که سالگرد تولد نیما است، مروری می کنیم بر هفت نکته از زندگی شخصی و اجتماعی او.

1.

کودکی پر از شکنجهنیما یک خودزندگی نوشت دارد که در آن کودکی اش را این طور توصیف می کند: از تمام دوره بچگی خود من به جز زد و خورد های وحشیانه و چیز های مربوط به زندگی کوچ نشینی و تفریحات ساده آنها در آرامش یکنواخت و کور و بی خبر از همه جا، چیزی به خاطر ندارم.

در همان دهکده که متولد شدم، خواندن و نوشتن را نزد آخوند ده، یاد گرفتم.

او مرا درکوچه باغ ها دنبال می کرد و به باد شکنجه می گرفت.

پا های نازک مرا به درخت های ریشه و گزنه دار می بست، با ترکه های بلند می زد و مرا مجبور می کرد به، از بر کردن نامه هایی که معمولا اهل خانواده دهاتی به هم می نویسند، خودش آنها را به هم می چسبانید و برای من طومار درست کرده بود.

البته بعد ها که به تهران آمد این شرایط بهتر شد.