صدای خُفته دانشگاه

صدای تشکل ها، صدای اکثریت دانشجویان نیست.

آن صدایی که باید شنیده شود صدای اکثریت خاموش دانشجویان و تلاش برای جذب حداکثری و جلب اعتماد آنان است.

- 1.

نخستین حضور دکتر پزشکیان، به عنوان رییس جمهور، در دانشگاه با حواشی همراه بود.

این موضوع را می توان از منظرهای مختلف به بحث و نقد گذاشت.

  در یک برش می توان دامنه نقد را  به روز جلسه و کاستی ها و نواقص مدیریت جلسه محدود کرد.

بالاخره در نخستین حضور رییس جمهور در دانشگاه، این سطح از بی نظمی زیبنده نبود.

ضعف عمده ای که مشهود بود، عدم هماهنگی بین دستگاهی برای برگزاری این رویداد ملی بود.

از ادعای دانشجویی که درخواست تشکل اش به دفتر رییس جمهور بی پاسخ مانده بود تا اظهار بی اطلاعی معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارتخانه مبنی بر عدم ارجاع این درخواست به معاونت یادشده، مواردی است که نشان از عدم هماهنگی می دهد.

  اینکه واقعا آیا درخواستی ارسال شده و اگر ارسال شده چرا به وزارت علوم یا معاونت فرهنگی، به عنوان متولی حوزه تشکل ها، ارجاع نشده است.

اینکه آیا طبق برنامه قرار بوده نماینده صنف کارمندان دانشگاه تهران یا نماینده برخی تشکل ها صحبت کنند، اما از برنامه خارج شده اند یا خیر، اینکه برخی تحرکات از قبل برنامه ریزی شده یا نه؛ مواردی هستند که وزارتخانه می تواند شفاف تر راجع به آنها صحبت کند.