نمایش کاپوچینو؛ یعنی با خیال آسوده، فقط بخندید!

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، پیمان صفا، کاپوچینو را با یک شعر استارت می زند؛ اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد/ من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم.

نمایش کمدی کاپوچینو، یک نمایش خانوادگی است که هرازگاهی تقلا می کند مفاهیمی را نیز به مخاطب برساند، اما آنچنان جنبه سرگرمی و خندانندگی و شاد بودنش برجسته است، که ذهن تماشاگر اجازه اندیشیدن به این چیزها را پیدا نمی کند.

از بس چشم و لب و دهان، مشغول خندیدن و گوش مشغول شنیدن موزیک های شاد است، ترجیح ذهن نیز آن می شود که در همین سطح بماند و دو ساعتی را خوش بگذراند.

برای همین است که مخاطب وقتی از سالن سینما خارج می شود، تازه متوجه می شود ساعت یک بامداد است و دوساعت تمام خندیده است.

شکستن بعد چهارم و کشاندن مخاطبان به دل نمایش، از برجسته ترین بخش های آن است که به مشارکت همه اعضای خانواده و حاضران منجر می شود.

بازی های نمایش اما متناسب نیست.

در جایی که داییِ کاوه، با نقش کوتاهش، عجیب به دل مخاطب می نشیند، و جان دوباره به نمایش می بخشد، اما بازیگران زن، تاثیر ویژه ای روی طنز نمایش ندارند.

در این میان بعضی از بازیگران که در تمام دو ساعت روی صحنه اند، برای مخاطب تا همان آخر غریبه اند.