«سنوار» چرا و چگونه رمان نویس شد؟!

زندگی یحیی سنوار به افسانه می ماند.

اگر ما زندگی او را بخوانیم، بی آنکه در روایت زندگی اش نامی از او برده نشود، ممکن است احساس کنیم با یک افسانه یا داستان پردازیِ یک نویسنده چیره دست مواجه هستیم.

- زندگی یحیی سنوار به افسانه می ماند.

اگر ما زندگی او را بخوانیم، بی آنکه در روایت زندگی اش نامی از او برده نشود، ممکن است احساس کنیم با یک افسانه یا داستان پردازیِ یک نویسنده چیره دست مواجه هستیم.

او خودش هم یک نویسنده چیره دست بود.

به گزارش ایسنا، به نقل از الف، یحیی سنوار، 22 سال از زندگی اش را در زندان رژیم غاصب گذراند.

چهار سال از این زمان را در انفرادی بوده است.

زندان تاریکی رژیم غاصب برای او مطلع و طلوع شد.

رمان خود با عنوان خار و گُل میخک را که روایت نور و طلوع و امید است، در همان دوران زندان می نویسد.

با هر بازداشت، روح او اعتلای بیشتری می یافت.

قدم، دَم و قلم او زیباتر و برّان تر می شد.

قدرتمندتر و هم هنگام، لطیف تر می شد.

سنوار درست مثل رمان و قلم اش و درست مانند دوگانه خار و گل میخک، جمع سخت بودن و مهربانی بود.

او گُلی زیبا و هم درختی تناور بود.

او چون آب بود که در تن گُل و درختان، در صدای زیتون هم رفته است.

او گُل شمشیری یا همان گلایل بود.