اوضاع نابسامان گفت وگوهای فرهنگی داخلی و یک پیشنهاد فوری به وزیر ارشاد

سیدمحمدصادق لواسانی - در حالیکه جهان امروز برای تاثیرگذاری بلندمدت و کاهش سطح برخورد نظامی، به سمت تعاملات فرهنگی و دیپلماسی نرم حرکت می کند، ایران با چالش هایی جدی در زمینه دیپلماسی فرهنگی داخلی مواجه است که تأثیر مستقیمی بر موفقیت در عرصه گفتمان سازی فرهنگی در ابعاد بین المللی گذاشته است.

بسیاری معتقدند که بدون تقویت و ساماندهی دیپلماسی فرهنگی در قالب گفت وگو، ایجاد کانال های ارتباطی گسترده با اصحاب فرهنگ و هنر و البته کاهش بروکراسی فرهنگی، نمی توان در مسیر دیپلماسی پایدار فرهنگی در حوزه بین الملل قدم گذاشت؛ چه برسد به آنکه انتظار اثرگذاری جدی را در این حوزه داشت.

در این مسیر، باید نداشتن سیاست مشخص در حوزه فرهنگ و هنر را مهمترین عامل ایجاد چندپارگی در این حوزه دانست اما بدون شک عوامل دیگری مانند موازی کاری نهادهای متعدد فرهنگی، نبود قوانین پیشرو و اسناد راهبردی برای آینده فرهنگ و هنر کشور و.

نیز مهم هستند که در ادامه به مواردی از آن ها اشاره می شود: موازی کاری و نبود مسئولیت های مشخص در حوزه فرهنگی یکی از بزرگترین معضلات فرهنگی کشور این است که اساسا چیزی به نام سیاست یا چشم انداز فرهنگی ندارد.

بنابراین هر مدیری بر اساس درک شخصی خود از شرایط، که اغلب از خواستگاه های سیاسی و اجتماعی او نشأت می گیرد، در حوزه فرهنگ