از چهار چهره سرشناس؛ پاسخ های بزرگ به پرسش های کوچک

این روزها را بهانه ای می کنیم تا به یک سری دلنوشته قدیمی از شاعرانمان که دیگر در میان نیستند، سری بزنیم.

فروردین سال 1367 در ماه های آخر جنگ ایران و عراق بود که مجله دنیای سخن از چند نویسنده و شاعر سوالی یکسان می پرسد و پاسخ آنها را در مجله منتشر می کند.

آن سال دنیای سخن 25 تومان قیمت داشت و حتی هنوز هم مطالبش خواندنی است.

سوال تحریریه از نویسندگان و شاعران آن روزگار این بوده: برای چه می نویسید؟ روی جلد مجله اسم شخصیت های مهمی به چشم می خورد که همگی در حد دو سه پاراگراف نظرشان را گفته اند: مهدی اخوان ثالث، رضا براهنی، سیمین بهبهانی، شهرنوش پارسی پور، محمود دولت آبادی، محمدعلی سپانلو، احمد شاملو، غزاله علیزاده، محمد قاضی و خیلی های دیگر.

که ما فقط بخشی از صحبت های چهار شاعر را می آوریم و شما اگر برایتان جالب بود، به سراغ این مجله قدیمی بروید و دیگر نظرات را بخوانید.

های زمانه! من هم هستم.

مهدی اخوان ثالث که در دهه سی و چهل سرد و گرم روزگار را فراوان چشیده بود، در جواب به سوالِ برای چه می نویسید؟ می گوید: برای این می نویسم که بدانم کیستم، در کجا، کجای عصر و زمانه خود هستم.

بدانم، دانستنی به راستی دانستن، که آیا هنوز هستم، هنوز زنده ام؟ چون به اعتقاد من هستن تنها همین در کسوت خلق خود بودن، و از هوا و آب و نان سهمی برگرفتن، نیست.