روایت محمدرضا زائری از نماز جمعه به امامت رهبر معظم انقلاب + عکس

مثل یک نوشابه گازدار خنک بود بعد از یک غذای چرب و سنگین.

مثل یک نسیم روحپرور بود در سایه ای خنک در میانه ی روزی گرم.

مثل یک آغوش گرم و مهربان بود بعد از شبی سرد و برفی.

- به گزارش جماران؛ محمدرضا زائری نوشت: مثل یک نوشابه گازدار خنک بود بعد از یک غذای چرب و سنگین.

مثل یک نسیم روحپرور بود در سایه ای خنک در میانه ی روزی گرم.

مثل یک آغوش گرم و مهربان بود بعد از شبی سرد و برفی.

خدا خدا می کردم که پرواز دیشب لغو شود و در ایران بمانم که شد.

مدتها در نماز جمعه شرکت نکرده بودم.

نمی دانم چند وقت یا شاید چند سال.

ولی راستش برای نماز جمعه هم نیامده بودم، با این که دلم برای نماز جمعه های خاطره انگیز قدیم تنگ شده بود، ولی با قطع شدن بلندگوها همان اتصال مشکوک صفها هم به هم ریخت و نمازمان نماز نشد.

حتی برای شنیدن صحبت های رهبر انقلاب هم نیامده بودم، با این که هوای آن لحن شیرین و خاص را کرده بودم و قطعا شنیدن خطبه ها وسط آن صحنه چیز دیگری بود ولی خطبه ها را هم از پخش مستقیم می شد شنید.

من امروز آمده بودم که قطره ای باشم وسط این اقیانوس بیکران.

من امروز آمده بودم که شاید هر گامم را فرشته های آسمان "موطئا یغیظ الکفار" حساب کنند.

من امروز آمده بودم که سالها بعد وقتی پشت سرم را نگاه می کنم امضای قدم هایم را پای این صفحه نورانی از کتاب تاریخ این سرزمین �