آقای وزیر! از کجا فهمیدید که «اینترنت طبقاتی» خواست مردم است؟!

تصمیم اتخاذ شده برای مقابله با این آسیب ها اما عجیب است؛ تصمیمی که وزیر از آن با عنوان مدیریت هوشمند یاد کرده، اما سخنانش نشان می دهد که همان ایده قدیمی و انتقاد برانگیز اینترنت طبقاتی است.

همان راهکاری که در سال 1400 مطرح شده و انتقاداتی را به دنبال داشت و دست بر قضا از مطرح کنندگانش در آن ایام، همین آقای وزیر دولت چهاردهم است که در آن برهه زمانی معاون فناوری و نوآوری وزارت ارتباطات بود.

به عبارت بهتر، چه اینترنت طبقاتی و چه مدیریت هوشمند و یا هر نام دیگری که برای این طرح بگذاریم، اگر کاری کنیم که هر شخص بنا به موقعیت اجتماعی اش به بخش های از قبل تعیین شده ای از محتوای اینترنت دسترسی داشته باشد و این دسترسی برای دیگرانی که موقعیت اجتماعی متفاوتی دارند و شغل شان فرق دارد، فراهم نباشد، اقدامی تبعیض آمیز رقم خورده و اتفاق غیرقابل قبولی رقم خورده است.

فراهم کردن سازوکاری که در آن اینترنت یک خدمت عمومی و همگانی نیست بلکه انواع مختلفی دارد که با تشخیص مسئولان، دسترسی به این سطوح متفاوت، از افرادی دریغ می شود و به افراد دیگری اعطا می گردد.

نسخه ای که به تاکید برخی، حکم ایجاد فضای رانتی و شکل گیری بستر فساد ها و آسیب های تازه ای را خواهد داشت که از جمله آنها شکل گیری بازارسیاه اینترنت طبقه بندی شده است.