حساس ترین روزهای خاورمیانه فرا رسیده است!

 این تغییر نه تنها در میدان نبرد و سیاست های عملیاتی اسراییل مشهود است، بلکه بر نوع نگرش این رژیم به امنیت ملی، بقا و مفاهیم سنتی قدرت نیز تأثیر گذاشته است.

1.

از تلفات فردی به بقا: تغییر نگاه اسراییل رژیم اسراییل در سال های گذشته، حساسیت ویژه ای نسبت به تلفات نظامیان خود نشان داده است.

به عنوان مثال، بازپس گیری اجساد سربازان و حتی اسیر شدن یک سرباز، بهانه ای برای انجام عملیات های گسترده علیه مقاومت فلسطین یا حزب الله لبنان بود.

این حساسیت که بر اساس استراتژی های مبتنی بر حفظ انسجام اجتماعی و تقویت روحیه سربازان شکل گرفته بود، اهمیت ویژه ای در سیاست های دفاعی اسراییل داشت.

اما پس از 7 اکتبر، این معادله تغییر کرده است.

اسراییل دیگر تلفات نظامی خود را نه به عنوان یک موضوع فردی، بلکه در چارچوب بزرگتری از امنیت ملی و بقای رژیم می بیند.

در حالی که پیش تر از دست دادن حتی یک سرباز موجب واکنش سریع و شدید می شد، اکنون اسراییل در مواجهه با تهدیداتی که کل موجودیت آن را هدف قرار داده اند، به سطح جدیدی از تحمل و عبور از تلفات انسانی رسیده است.

این تغییر نشان می دهد که امنیت ملی اسراییل به عنوان اولویتی فراتر از هر چیز دیگر دیده می شود.