حزب الله نمی میرد

خبرگزاری مهر ؛ گروه مجله_ زهرا افسر: چند وقتی است که در غار تنهایی خود فرو رفته و در جان، رمقی برای پیگیری اخبار غزه نیافتم.

راستش را بخواهید قبل ترها این گونه دل نازک نبودم تا اینکه یک روز عکسی را دیدم که یک پدر فلسطینی برگه ای در دست داشت و زیر آن نوشته بود: پدری برای گرفتن شناسنامه فرزند تازه به دنیا آمده اش رفته بود که متوجه شد، فرزندش توسط رژیم اشغال گر صهیونیست به شهادت رسیده است.

فاصله بین صدور شناسنامه و گواهی شهادت آنقدرها هم زیاد نیست گاهی اندازه چند ساعت است.

من دیگر بعد از خواندن این خبر آدم سابق نشدم.

البته که آدمی همواره از غمی به غم دیگر می رسد.

اخبار را بر حسب شغل خبرنگاری نمی توانم پیگیری نکنم اما دیگر سعی می کنم در ماجراهای غم بار فرو نروم.

اگر چنین نباشد باید در سال اولی که خبرنگار شدم این شغل را کنار بگذارم، این هم سختی کار خبرنگاری است که کمتر کسی به آن اشاره می کند.

عقیق سرخِ سیّد دیشب که اینستاگرام را باز کردم اولین عکسی که باز شد عکسی از سید مقاومت بود.

یعنی همان سید حسن نصرالله خودمان که مانند رهبر انقلاب پای حرف هایش می نشستیم.

لبخندی گوشه چهره ام نشست و چند ثانیه ای عکس را نگاه کردم.

خدا را بابت وجود این انسان های بزرگ شکر کردم و عکس بعدی را باز کردم که دیدم آن هم عکس سید است.