تلاش برای جان یافتن تاریخ شفاهی در شهر تاریخ و تمدن

اگر منصفانه قضاوت کنیم، بخش اعظمی از تاریخ مکتوب را مدیون تاریخ شفاهی هستیم، تاریخی که سینه به سینه نقل شده و تنها بخش کوچکی از آن به شکل مکتوب منتشر شده است؛ - ایسنا/آذربایجان شرقی اگر منصفانه قضاوت کنیم، بخش اعظمی از تاریخ مکتوب را مدیون تاریخ شفاهی هستیم، تاریخی که سینه به سینه نقل شده و تنها بخش کوچکی از آن به شکل مکتوب منتشر شده است؛ چرا که تاریخ شفاهی همواره با محدودیت ‎های متعددی از جمله نبود نیروی متخصص و خطر از دست رفتن منابع و برخی ملزومات اخلاقی مواجه بوده است و این محدودیت ها در تبریز نیز با سابقه ای تاریخی و تمدنی مثال زدنی، گریبان گیر تاریخ شفاهی این شهر و منجر به ناتوانی در تدوین منابع اطلاعاتی دقیقی از این بخش شده است، آن هم در شهری که از حرارت گر بسوزد، عیب نیست .

چون که از هر خانه اش صد آفتاب آید برون.

فعالان عرصه تاریخ شفاهی معتقدند؛ تاریخ مکتوب، مدیون تاریخ شفاهی است؛ چرا که اگر نقل کنندگان رویدادها از چهره ها و شخصیت ها گرفته تا آشیق ها و اصناف نبودند، منبعی برای مراجعه و مطلع شدن از تاریخ هم وجود نداشت.

از همان قصه گویی مادربزرگ ها و روایت آشیق ها تا نقل و قول های کوچه بازاری، تاریخ شفاهی را به نوعی می توان مشارکت مردم در نقل تاریخ دانست که در آینده می تواند ارزش های معنوی و هویت ملی، بومی و منطقه ای �