پروفسور فلور و «طبقه کارگران و صنعت در ایران»

در قرن نوزدهم اصلاح طلبان ایرانی می خواستند کشوری مستقل و مدرن ایجاد کنند که بتواند روی پای خود بایستد.

با این حال، با محدودیت نفوذ خارجی، - ایسنا/خوزستان در قرن نوزدهم اصلاح طلبان ایرانی می خواستند کشوری مستقل و مدرن ایجاد کنند که بتواند روی پای خود بایستد.

با این حال، با محدودیت نفوذ خارجی، جهل و بی تجربگی، تلاش های آن ها برای صنعتی شدن یک شکست گزاف بود.

هنگامی که رژیم پادشاهی در سال 1925 مدرنیزاسیون کشور را به دست گرفت نمونه ای متفاوت از تلاش دولت برای سازماندهی اقتصادی در خاورمیانه را آغاز کرد.

اما مردم ایران هزینه نوسازی کشور خود را با مالیات های سنگین، شرایط بد معیشتی و حکومت دیکتاتوری پرداختند و اگرچه اتحاد کارگران شکست خورد و شرایط بد کار، دستمزدهای پایین و فقدان قوانین کار پابرجا ماند؛ رضاشاه منفور از قضا توانسته بود رویاهای اصلاح طلبان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم را محقق کند.

به گزارش ایسنا، ویلم فلور از منابع و اسناد اولیه و همچنین آمار برای تجزیه و تحلیل هزینه ها و منافع تلاش های ایران برای نوسازی صنعتی از دهه 1850 تا 1941 استفاده می کند.

همچنین با نگاهی بی طرفانه به انگیزه ها، زمینه ها و تمایلات حاکمان ایران برای صنعتی شدن و گذار از اقتصاد سنتی روستایی می پردازد.