چرا شجریان همکاری هنری با ابتهاج و گروه چاووش را قطع کرد؟

سرویس فرهنگی؛ تابناک- در سالروز درگذشت محمدرضا شجریان، 17 مهر، فارغ از تحلیل های دیگران مروری کنیم بر آنچه در سال های هنری اش بر او گذشت و همچنین نظام فکری مشخصی که داشت و همیشه به آن پایبند ماند.

محمدرضا شجریان شعر سیاسی اجتماعی می خواند، اما زیر چتر هیچ دسته و گروه و حزبی نمی رفت.

این سبک فعالیت را در طول سال های سال فعالیت مستمر هنری او می توان دید.

با وجود این، خیلی وقت ها تصویری سیاسی از او ساخته شد.

و این تصویر سیاسی الزاما مربوط به سال های پایان عمرش نبود.

حتی در اواخر دهه پنجاه نیز چنین تصویری از او ساختند.

چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب.

استاد شجریان در کتاب راز مانا درباره ماجرای عدم رضایتش از رادیو و ترک آنجا و حتی بگومگوهایی که با هوشنگ ابتهاج در این زمینه داشت، چند باری صحبت کرده است.

فارغ از نظرات و تحلیل های دیگران، بهتر است ماجرا را که مربوط به دوران پیش از انقلاب می شود، از زبان خودش بخوانیم: موقعی که من از رادیو بیرون آمدم، به ابتهاج گفتم شما هم بیرون بیایید.

من و لطفی جزو پرکارترین هنرمندان آن موقعِ گل ها بودیم.

به ابتهاج گفتم من از این پراکنده کاری خسته شده ام! در یک استودیو درس می دهم؛ بعد در استودیوی دیگر ضبط دارم؛ بعد از آن، در استودیوی دیگر تمرین دارم؛ همین طور از این استودیو به آن استودیو در رفت وآمد�