مفتخریم به ای دی اچ دی! / فخرفروشی به یک اختلال روانی +فیلم

  این کار دقیق طنز است که به فضای جامعه هشدار می دهد بخشی از مسیر را اشتباه رفته.

وگرنه کدام بیماری است که کلاس داشته باشد و کدام مایه خفت است؟ بیماری، بیماری است و باید حل شود.

به همین سادگی.

اما خودمانیم.

آنهایی که میگرن دارند حتی گاهی شیک تر درباره مریضی شان حرف می زنند.

حالا از این مثال برسیم به ای دی اچ دی.

اختلالی روانی که تشخیصش کار متخصص است و اصلا موضوعی نیست که با یک پست در فضای مجازی بتوان آن را شناخت و نشانه هایش را در خود یافت و انگِ بیماری ار به خود زد.

و بعد، حتی به آن افتخار کرد و انتظار داشت که دیگران رعایت حال فرد را بکنند.

چرا؟  دانشجویان رشته های روانشناسی در شاخه های مختلف، با ADHD آشنا می شوند و حتی برای یادگیری درمان آن چند کتاب مفصل می خوانند.

حتی موضوع آنقدر پیچیده است که اگر روانشناسی به شکل تخصصی درباره کودکان و نوجوانان مشغول فعالیت باشد، باید کتاب های جداگانه ای را بخواند.

در یکی از همین کتاب ها با عنوان چگونه به کودکان بیش فعال/کم توجه کمک کنیم؟ نوشته کیت.

ای.

اسپورر تعریف این بیماری این طور آمده: اختلال بیش فعالی همراه با کمبود توجه، یک تشخیص پزشکی برای کودکانی است که در مقایسه با همسالانشان، از لحاظ رشدی، رفتاری و شناختی مشکلاتی دارند.