حکایت انارهای خانه «عاطف»

من که می گویم انارهای خانه «عاطف» از هر اناری شیرین تر است.

در را که باز کردم و درخت پر از انار حیاط را دیدم، ناخودآگاه دلم پاییز خواست؛ پاییزی با بوی انار های ترک خورده حیاط خانه «عاطف».

- ایسنا/همدان من که می گویم انارهای خانه عاطف از هر اناری شیرین تر است.

در را که باز کردم و درخت پر از انار حیاط را دیدم، ناخودآگاه دلم پاییز خواست؛ پاییزی با بوی انار های ترک خورده حیاط خانه عاطف .

من عاشقانه باور دارم انارهای خانه عاطف سرخ تر و شیرین تر از همه انارهایی است که تاکنون خورده اید!! شیرینی این انارها نه از انار است که از نگاه شاعرانه عاطف است؛ با قدمتی به اندازه پشت سر گذاشتن بیش از چهل تابستان برایشان لالایی خوانده و در گوش انارهای سبزی که هنوز عاشق نشدند، زمزمه کرده است که پاییز در راه است.

! جلیل جمشیدی را که می شناسید، قبلا از او گفته بودم شاعری ملایری که 34 سال است در قامت عاطف ، سجاده عشق را سروده، روح غزل را در مجنونی مجنون دمیده و سفره دل را در بیابان غریب زندگی پهن کرده است.

مانند همیشه با لبخندی که جریان امید و عشق را در تک تک رگ های روی گونه اش جاری می کرد و تا چشم هایش می کشاند، از روی تخت چوبی کنار پنجره، نگاه مان می کرد.