زندگی در حاشیه

باید برای رساندن چند تا بسته امانتی، خانواده های نیازمند را پیدا کنم، همینطور پیش می روم و از مغازه دارهای مختلف، سوپرمارکت دارها، عابرین پیاده، - پیرزن ها و پیرمردهایی که پولشان قد نمی دهد سفر مشهد و کیش و کربلا بروند و فقط برای اینکه روحیه شان تازه شود، عصرها عصا به دست کنار در خانه شان روی یک گلیم کهنه می نشینند و فقط عابران را نگاه می کنند.

از همه این ها می پرسم تا خانواده نیازمند مورد نظرم را به من معرفی کنند.

به گزارش ایسنا، سال ها دارم از حکایت کلنگ هایی که همچنان در زمین گیر کرده اند و یا روبان هایی که غیر کارشناسانه بریده شدند و یا از وعده های خوشرنگ و لعاب برخی مسئولین که به تاریخ پیوست می نویسم، اما حالا می خواهم از زندگی آدم هایی بگویم که دارند مثل من و شما زیر همین آسمانی صورتشان را با سیلی سرخ می کنند و کارشان از زندگی گذشته.

آنها دارند فقط زنده مانی می کنند!.

اینجا انتهای یکی از محلات حاشیه شهر ملایر است؛ منطقه که تا واردش نشوید به وسعتش پی نخواهید برد، سرشار از کوچه پس کوچه های تودرتو و خانه هایی که حاشیه نشین ها و افراد بی بضاعت یک جورایی سرهم بندی کرده اند تا فقط سرپناهی داشته باشند تا آنها را از گرمای تابستان و سرمای طاقت فرسای زمستان حفظ کند.