حدیث دلدادگی از پیاده روی اربعین

حال عاشقی را دارم که دلهره وصال معشوق، دیوانه اش کرده.

دلم جز ساعت ها وصال هوس دیگری نداشت، وضو گرفته و لباس های مشکی ام را پوشیدم چفیه ام را برداشته و از هتل زدم بیرون، - ایسنا/آذربایجان شرقی حال عاشقی را دارم که دلهره وصال معشوق، دیوانه اش کرده.

دلم جز ساعت ها وصال هوس دیگری نداشت، وضو گرفته و لباس های مشکی ام را پوشیدم چفیه ام را برداشته و از هتل زدم بیرون، به بین الحرمین رسیدم اکنون بین دو بهشت نشسته ام.

پاهایم یاری نمی کرد به سمت حرم حرکت کنم تا کمر خم شدم و زیر لب سلامی دادم، هرچه به حرم نزدیک تر می شدم، اشک بیشتری از چشمانم سرازیر می شد.

به این فکر می کردم که چند روز پیش شوق دیدار حرم و زیارت اربابم حتی خواب را هم از چشمانم ربوده بود و لحظه شماری می کردم برای رسیدن ساعت موعود، اما اکنون.

نسیم خنکی از درون رواق صورتم را نوازش می کرد بوی خوشی در فضای حرم پیچیده بود در کنار تمام خستگی هایم یک قوت قلبی داشتم آن هم حسین بود هیجان درونم توان ایستادن را از من گرفته بود کنار ضریح به دور از تمام هیاهوهای ساختگی، با زبان دلم خواندمش آنگونه که می خواستم آنگونه که دلم می طلبید چند ساعتی زیارتم طول کشید اما دل بی قرارم تسکین پیدا کرد.