روایت شنیدنی فریدون جیرانی از داریوش مهرجویی

داریوش مهرجویی بعد از توقیف «سنتوری» فقط برای زنده بودن در جامعه ای که از حالت تعادل خارج شده بود، فیلم ساخت.

- فریدون جیرانی معتقد است: داریوش مهرجویی بعد از توقیف سنتوری فقط برای زنده بودن در جامعه ای که از حالت تعادل خارج شده بود، فیلم ساخت.

به گزارش ایسنا، فریدون جیرانی - کارگردان سینما- در مراسمی که شامگاه 27 شهریورماه در آخرین روز هفته پاسداشت روز ملی سینما در خانه هنرمندان ایران به بهانه نکوداشت داریوش مهرجویی و کیومرث پوراحمد برگزار شد، متنی را خواند که در آن به دوره های مختلف فیلمسازی مهرجویی اشاره کرده بود.

متن کامل این یادداشت که شامل نگاهی متفاوت به زندگی و سبک کاری مهرجویی می شود و در اختیار ایسنا قرار گرفته، به شرح زیر است: داریوش مهرجویی در 17 آذر 1318 متولد شد.

پدرش از 15 سالگی بعد از مرگ پدربزرگش از اصفهان از خانه پدری به تهران آمد.

پدرش همه حرفه ها را در تهران تجربه کرد و به قول مهرجویی آدم خودساخته ای بود و همین پدر که حسابدار خوبی هم بود روی مهرجویی نوجوان تاثیر گذاشت.

پدر مهرجویی با اینکه ساز نمی زد اما با نت های موسیقی آشنا بود و در خانه اش سنتور بود.

پدر با آنکه تا اواسط دبیرستان بیشتر درس نخوانده بود اما کتابخانه کوچکی داشت.