علت نامگذاری حضرت رسول(ص) به احمد و محمود چیست؟/پاسخ امام خمینی به این پرسش

مقام محمدی عبارت از مقام برزخیت کبری و جمع کننده وحدت و کثرت و جامع حق و خلق، «هُوَ اْلأَوَّلُ وَالاْخِرُ وَالظّٰاهِرُ وَالْبٰاطِنُ» است، و «محمد» نام مُلکی آن حضرت است.

- به گزارش خبرنگار جماران، ربیع یعنی بهار، بهار یعنی طراوت، تازگی، نو شدن.

حالا قرار بود در هفدهمین روز این ماه که همه لحظه هایش بوی آرامش می داد، فرزندی متولد شود که برای جهانیان صلح و ثبات و آرامش را به ارمغان بیاورد.

مادر بی خبر از آینده فرزند، درد را تحمل می کرد و ساعتی بعد گریه های او در اتاق پیچید و مادر آرام شد.

فرزندش آخرین پیامبر الهی بود که قرار بود نسل صالحان از او ادامه پیدا کند.

سال ها از آن روز تاریخی گذشته است.

روزی که نور متولد شد و جهان نورانی شد.

نام فرزند را محمد نهادند.

قرن ها بعد فرزندی از سلاله اش یعنی خمینی روح خدا به این پرسش پاسخ داد که چرا محمد و احمد؟ به راستی خورشید سپهر عالم حقیقت، نقطه پرگار آفرینش، تجلی اعظم و مجلای اتم اسما و صفات الهی، مقام ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله و سلم فارغ و بی نیاز از هرگونه مدح و تعریف است.

در عین حال از آن جا که معرفت و شناخت جلوه های صفاتی و کمالات وجودی آن حضرت غیر از آن که جزء وظایف ایمانی است، به جان ها نورانیت و به دل ها صفا و به اندیشه ها روشنایی و به انسان آگاهی می بخشد و در یک جمله معرفت به او ب�