درسی از اشغال ایران در سوم شهریور 1320

در هشتاد سالگی آن اتفاق نامبارک که بدون هیچ توضیح و شرحی و تنها با دوخط یادداشت به دولت ایران صورت گرفت می توان آموخت که قدرتمند شدن کلید اجرای تفاهم، - توافق یا صیانت از منافع یک ملت است.

عصر ایران؛ احسان اقبال سعید - سوم شهریورماه در تقویم خورشیدی یادآور تهاجم قوای بریتانیا و شوروی به خاک ایران در سال هزار و سیصد و بیست و در جریان جنگ جهانی اول است.

البته در ادامه قوای ایالات متحده آمریکا نیز به دو نیروی اشغالگر پیوست و به طور مشخص در زمین های امیرآباد فعلی تهران اقامت گزیدند.

  پیرامون این تهاجم و اشغال از زوایای گوناگون گفته و نوشته شده است اما این یادداشت از پی آن است تا مفهوم قدرت و اهمیت آن در اجرای مفاد معاهدات و توافقات و تصمیمات در یک کشور را با تکیه بر رویداد شوم سوم شهریورماه هزار و سیصد و بیست بررسی کند.

                                                       نیمه شب سوم شهریور هشتاد سال قبل سفیران بریتانیا و شوروی مشترکا یادداشتی را تسلیم نخست وزیر وقت ایران می کنند و در آن یادآور می شوند به سبب عدم اهتمام ایران به موازین بی طرفی در جنگ جهانی و عدم اقدام به اخراج اتباع آلمانی ارتش های دو کشور متفقا به خاک ایران حمله کرده اند.