اربعین، تجلی به جان خریدن همه سختی ها تا پابوسی امام حسین (ع)

 موضوع پیاده روی برای زیارت سیدالشهدا در روز اربعین سابقه ای تاریخی دارد؛ زیارت کربلا با پای پیاده در زمان شیخ انصاری رسم بوده است، اما در برهه ای از زمان به فراموشی سپرده می شود که در نهایت شیخ میرزا حسین نوری دوباره آن را احیا می کند.

وی آخرین بار در سال 1319 هجری با پای پیاده به زیارت حرم اباعبدالله حسین (ع) رفت.

با اینکه زیارت سید الشهدا (ع) در اکثر برهه های تاریخی به سختی انجام می شد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود زائران، عاشقانه خطرات را به جان می خریدند و به پابوسی امام حسین (ع) در روز اربعین نائل می شدند.

پیاده روی و زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) در روز اربعین ریشه تاریخی دارد چرا که جابر بن عبدالله انصاری و عطیه عوفی در سال 1281 قمری با پای پیاده از مدینه حرکت کردند و در صبح نخستین اربعینی که از شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) می گذشت، به کربلا رسیدند و طبق آنچه که در منابع شیعه معتبر مشهود است در روز اربعین حضرت زینب کبری (س) و امام سجاد همراه با هشتاد و چهار نفر وارد کربلا شدند و پس از گفتگو با جابر عبدالله انصاری، قبر مطهر امام (ع) را زیارت کردند و از آنجا زیارت اربعین آغاز شد.

اهل بیت علیهم السلام، چون به کربلا رسیدند، جابر بن عبدالله انصاری را دیدند که با تنی چند از بنی هاشم و خاندان پیامبر برای زیارت حسین علیه السلام آمد�