ضد انقلاب همسرم را زنده سوزاندند و شهید کردند

چون سر و صورت همسرم کاملاً سوخته بود، می گفتند در اتاق های مجاور سردخانه بیماران حضور دارند و امکان دارد شما با دیدن پیکر شهید شیون کنید و بیمارها اذیت شوند.

- اما من اصرار کردم و از خدا هم خواستم که به من قدرت بدهد با پیکر سوخته او با صلابت روبه رو شوم.

خدا هم این قدرت را به من داد.

به گزارش ایسنا، آنچه در ادامه آمده گفت وگوی جوان با همسر جهادگر شهید موسی پرتابیان که مرداد 1366 به شهادت رسید: نحوه شهادت موسی پرتابیان از رزمندگان جهاد سازندگی بسیار دلخراش بود.

مرداد 1366 وقتی او و یکی از همرزمانش برای انجام مأموریت جهادی از سقز به سمت بانه در حرکت بودند، ضد انقلاب در میانه راه برای آن ها کمین می گذارند و پس از دستگیری شان، دست های هر دو نفر را می بندند و با ریختن مواد آتش زا روی آنها، موسی و همرزمش را زنده می سوزانند و به شهادت می رسانند.

سالروز شهادت موسی پرتابیان 12 مرداد ماه بود.

اما تماس با سرور شمشکی همسر ایشان مقدر نشد تا این گفتگو چند روز پس از سالگرد شهید پرتابیان تقدیم حضورتان شود.

موسی پرتابیان در هنگام شهادت 34 سال داشت و دارای سه فرزند، دختر 9 ساله، هفت ساله و یک ونیم ساله بود.

چطور همسفر زندگی یک شهید شدید؟ سال 1353 برای اولین بار نام شهیدموسی پرتابیان به زندگی من ورود کرد.