«واژه های سغدی در متون کهن فارسی» منتشر شد

کتاب «واژه های سغدی در متون کهن فارسی» تألیف علی رواقی منتشر شد.

- کتاب واژه های سغدی در متون کهن فارسی تألیف علی رواقی منتشر شد.

به گزارش ایسنا، مؤلف در بخشی از پیش گفتار این کتاب در که در 629 صفحه و در انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده، آورده است: پس از آمدن اعراب به ایران و از میان رفتن حکومت مرکزی و پیدا شدن حکومت های خرد و ملوک الطوایفی و چیرگی خط و زبان عربی، مردم بسیاری از حوزه های جغرافیایی ایران که پایداری و ماندگاری ملّی خود را در گرو زبان خویش می دانستند، کوشیدند تا از زبان های ایرانی به عنوان نمادی ملی در برابر زبان عرب و اعراب سود ببرند و آنها را حفظ کنند تا بتوانند ایرانی بمانند و ملیت خود را از دست ندهند.

آنها در این باره آن اندازه پای درنگ فشردند که حتی حاضر نشدند نماز را به زبان عربی بخوانند.

(نک.

تاریخ بخارا / 67) می دانیم که بخش گسترده ای از سرزمین های ماوراء النهر، سرزمین سغد، به زبان سغدی سخن می گفتند و در کنار آن، از واژگان و ساختار دیگر زبان های ایرانی میانه شرقی مانند خوارزمی و بلخی و سکایی و همچنین زبان دری در زبان گفتار و نوشتار بهره می بردند.

آمیختگی این زبان ها، به ویژه زبان سغدی، در حوزه ماوراء النهر گونه ای ویژه از زبان فارسی را پدیدار کرد که با ویژگی های واژگانی و ساختاری و آوایی خود، تنها