شعر مبتکرانه شاعر ایرانی برای آلن دلون

حامد ابراهیم پور، شاعر، در صفحه خود در یکی از شبکه اجتماعی، شعری را با استفاده از کلیدواژه های مرتبط با آلن دلون، به مخاطبانش ارائه کرده است.

- به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، ابراهیم پور در توضیح این شعر، آورده است؛ این نامه ی عاشقانه به سینما سال 1390 در کتاب آلن دلون لاغر می شد و کتک می خورد به چاپ رسید.

این شعر را مرور می کنیم؛   آلن دلون بود و چند زخم پنهانی آلن دلون بود و یک کلاه و بارانی   آلون دلون با چشمان آبیِ نیلی آلن دلون جزو دسته های سیسیلی!   آلن دلون تنها با تپانچه ای پر بود! آلن دلون مثل بمبی از تنفر بود!   آلن دلون مثل شیشه ای ترک می خورد آلن دلون لاغر می شد و کتک می خورد!   همیشه حسرتمان بود، نعش بی جانش شبیه دایره ای سرخ بود چشمانش   (مچاله می شد با مشت، گریه می کردی گلوله می خورد از پشت، گریه می کردی.

)   بوگارت با یک کُلت و کلاه و بارانی بوگارت با خط هایی میان پیشانی!   بوگارت با اندوه و نگاه بیزارش بوگارت با کت های سیاهِ خط دارش   بوگارت با سیگار و سکوت و تنهایی بوگارت با غم های کازابلانکایی!   بوگارت با ده ها فیلم کالت در مشتش بوگارت با یک شاهین مالت در مشتش!   مچاله می شد، پایان کار می افتاد همیشه آخر فیلمِ نوآر می افتاد   (تو زخم خورده و آرام گریه می کردی تو با -دوباره بزن سام گریه می کردی)   براندویی که عرقگیرِ خیس