اگر بی قرار، پرانرژی یا بی توجه هستید، لزوما به اختلال کم توجهی بیش فعالی مبتلا نیستید

ADHD یا اختلال کم توجهی بیش فعالی، اختلالی عصبی رشدی است و معمولاً در سنین کودکی آغاز می شود.

علائم این اختلال شامل بی توجهی، بی نظمی، بیش فعالی و تکانشگری است.

- دکتر گودمن می گوید فردی که از نظر عصبی کاملاً عادی محسوب می شود، در صورت حذف یا کاهش خیره شدن به صفحات نمایش، تمرکز بهتری خواهد داشت.

در حالی که فرد مبتلا به ADHD حتی بدون وجود هیچ گونه عامل حواس پرتی خارجی، همچنان با تمرکزکردن مشکل دارد.

مطالعات نشان می دهند افرادی که بیش از حد با فناوری های دیجیتالی در ارتباط هستند، به احتمال بیشتر از دیگر افراد، علائم ADHD را گزارش می کنند.

اما همه ی کاربران شبکه های اجتماعی دچار این اختلال نیستند.

مشکلات جسمی و استرس روان درمانگران و محققانی که در حوزه ی ADHD کار می کنند، می گویند انجام ارزیابی پزشکی پیش از تشخیص این اختلال، دارای اهمیت بسیاری است.

زیرا طیف وسیعی از بیماری ها و اختلالات، می توانند علائمی مانند ADHD ایجاد کنند.

این علائم شامل بی توجهی، مشکلات حافظه یا مه مغزی (هوشیاری ابری) هستند و می توانند در افراد باعث ایجاد احساس تنبلی، حواس پرتی و فراموشی شوند.

نمونه هایی از بیماری هایی مانند آسیب مغزی، بیماری های مزمن مانند فیبرومیالژیا (سندرم درد اسکلتی عضلانی مزمن) یا بیماری پاتس (سندرم پاسچر ارتواستاتیک)، دیابت، مشکلات قلبی �