تأثیر از دست دادن والدین بر ساختارهای ژنتیکی کودکان

یک روانشناس، روان درمانگر و روانکاو گفت: تغییراتی که در اثر فقدان والدین در کودکان ایجاد می شود می تواند ساختارهای ژنتیکی فرد را دستخوش آسیب و مشکل نماید.

- ایسنا/خراسان رضوی یک روانشناس، روان درمانگر و روانکاو گفت: تغییراتی که در اثر فقدان والدین در کودکان ایجاد می شود می تواند ساختارهای ژنتیکی فرد را دستخوش آسیب و مشکل نماید.

محمدرضا ابراهیمی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به تأثیراتی که مسئله از دست دادن والدین بر ساختار ذهنی، روانی و عاطفی کودکان می گذارد، اظهار کرد: از دست دادن والدین در دوران کودکی زمینه ساز آسیب های جدی در بزرگسالی است.

وی خاطرنشان کرد: هرگونه فقدان و از دست دادن والدین در سن خردسالی می تواند برای تمام عمر فرد را درگیر خودسازد، به طوری که فرد تا زمان مرگ خود باید تبعات و نتایج حاصل از مرگ والدینش را در دوره کودکی بپذیرد و با آن دست و پنجه نرم کند.

این روانشناس گفت: روند تکاملی رشد آن هایی که در کودکی ضربه روانی فقدان والدین را تجربه می کنند، مختل شده و آنچه طبیعت برای آنها برنامه ریزی نموده دستخوش دگرگونی، آسیب و سونامی وحشتناکی می شود که برای تمامی عمر تبعات آن گریبانگیر آنها می شود.

وی اظهار کرد: از جنبه محیطی شرایطی که کودک یا کودکان با از دست دادن والدین در درون جامعه، خانواده، سرپرست های جدید، �