صنعت نفت و یک انتخاب کاملاً نفتی

بسیاری از فعالان بی طرف حوزه نفت و گاز گزینه پیشنهادی وزارت نفت را انتخابی مقبول و توام با خوش بینی نسبت به کارکردش ارزیابی کرده و امیدوارند دفاعیات مستدل و برنامه های عملیاتی ایشان که به مجلس ارائه می شود؛ - اکثر کارشناسان اذعان دارند مهمترین آفت که بزرگترین آسیب ها را به دولت سیزدهم و عملکردش وارد نمود؛ فقدان برنامه مدون حتی در قالب برنامه ریزی میان مدت بود.

به همین دلیل بود که ایران که در سال 1400 به صادرکننده بنزین تبدیل شده بود ظرف کمتر از چهار سال به واردکننده این فرآورده نفتی تبدیل شد و میزان برداشت گاز کشور ار میدن گازی مثل پارس جنوبی که با قطر برابر شده بود؛ به طور متناسب افزایش نیافت و کشور با ناترازی بزرگ در بخش تولید گاز مواجه گردید.

  به نظر میرسد مدیری که در جایگاه وزیر نفت قرار میگیرد می بایست آشنا به مفاهیم و مبانی برنامه ریزی بوده و سراسر عمر وزارتش باید به برنامه ریزی نه عنوان یک تاکتیک که به عنوان یک راهبرد مقید باشد.

از این رو سابقه طولانی فعالیت وزیر پیشنهادی در حوزه برنامه ریزی در بخش های مختلف وزارت نفت برگ برنده ای است که در سابقه کاری محسن پاکنژاد عیان است.

مشکل مدیریت بر وزارت نفت صرفاً محدود به برنامه نیست.