امروز با حافظ: برآر سر که طبیب آمد و دوا آورد

چه مستی است؟ ندانم که رو به ما آورد که بود ساقی و این باده از کجا آورد؟ تو نیز باده به چنگ آر و راهِ صحرا گیر که مرغ نغمه سُرا سازِ خوش نوا آورد دلا چو غنچه شکایت ز کارِ بسته مَکُن که بادِ صبح نسیمِ گره گشا آورد رسیدنِ گل و نسرین به خیر و خوبی باد بنفشه شاد و کَش آمد، سَمَن صفا آورد صبا به خوش خبریِ هُدهُدِ سلیمان است که مژدهٔ طرب از گلشنِ سبا آورد علاج ضعف دل ما کرشمهٔ ساقیست برآر سر که طبیب آمد و دوا آورد مریدِ پیرِ مُغانم ز من مرنج ای شیخ چرا که وعده تو کردیّ و او به جا آورد به تنگ چشمیِ آن تُرکِ لشکری نازم که حمله بر منِ درویشِ یک قبا آورد فلک غلامی حافظ کنون به طوع کُنَد که اِلتِجا به درِ دولتِ شما آورد