شاعر عاشورایی باید تاریخ و مقتل را بشناسد

شاعر پیشکسوت آیینی می گوید شخصی که وارد شعرگویی در زمینه عاشورا می شود باید تاریخ و مقاتل را بشناسند و در این حوزه مطالعه داشته باشد.

- خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: شعر آیینی شعری است که از جان و دل شاعر متعهد ریشه می گیرد.

اگر کسی ناشناخته وارد این حیطه شود، آسیب پذیر خواهد بود، حالا عده ای که بدون پشتوانه شناخت و معرفت، دست به خلق شعر می زنند، ماندگاری چندانی ندارند.

شاعر باید برای سرودن شعر آیینی، با دو بال احساس و اندیشه حرکت کند چراکه شعر آیینی و مذهبی، جایگاه ویژه ای در میان مخاطبان دارد.

به بیان دیگر شعر آیینی وصف حال تاریخ دین و بزرگان دین است و نمونه آن را می توانیم در اشعار عاشورایی جست وجو کنیم.

مثل اشعار محتشم کاشانی و آن ترکیب بند مشهور: باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است.

از دیرباز تاکنون، ایرانیان جزو ملت هایی بوده اند که در خلق اشعار عارفانه آیینی، دستی توانا داشته اند و دارند.

یکی از اهداف سرودن اشعار آیینی در گذشته، انتقال پیام و مفاهیم دینی به مردم بوده است.

این نوع شعر به گونه ای مطرح می شود که گویی دنباله روی از کار پیامبران بوده است.

شعر آیینی می تواند عاملی مهم در جهت بیداری و راهنمایی مردم باشد که این جای تأمل بسیار دارد.