نشست اخیر ناتو؛ معامله برد-برد یا اقناع اجباری اوکراین

سیاست های توسعه طلبانه ناتو در برهه اخیر که با هدف حمایت از اوکراین و حتی به عنوان ابزاری برای پیروزی در انتخابات های داخلی آمریکا و فرانسه انجام شده، - سبب ایجاد تنش و ثبات زدایی شده است.

گروه بین الملل : در نخستین روزهای پس از جنگ جهانی دوم و در پی نگرانی ها از گسترش کمونیسم در اروپا، آمریکا با اتحاد کشورهای اروپایی پیمان آتلانتیک شمالی را منعقد و تولد ناتو را رقم زد.

پیمان ناتو بر مبنای امنیت دسته جمعی و دفاع متقابل در صورت تهدید یک کشور عضو بنا شده است.

به همین دلیل، بسیاری از کشورها مانند سوئد، فنلاند و به ویژه اوکراین از هیچ تلاشی در راستای پیوستن به ناتو خودداری نکرده اند.

مسئله مهم این است که هویت هر اتحادیه ای در گرو وجود تهدیدی حیاتی و مشترک برای تمام اعضای آن است و در طی سال های اخیر، هیچ رویدادی به اندازه جنگ روسیه و اوکراین توان بازتولید هویت ناتو و استحکام پیوند میان اعضای این پیمان را نداشته است.

بحران اوکراین بار دیگر روسیه را به عنوان تهدیدی خطیر در مقابل کشوری مطرح کرده که به دنبال عضویت در ناتو بوده و اکنون تمام اعضای پیمان خود را ملزم به دفاع از اوکراین می دانند.

هدفی که بیش از آنکه در خدمت دفاع از نظامیان و غیرنظامیان اوکراینی باشد، در راستای نقش آفرینی فعال ناتو و افزایش عمق استراتژیک آن تا مرزهای روس