روزگار سخت اخراجی ها

ممکن است یک بازیگر، فیلمساز یا حتی یک مجری تلویزیونی بخواهد جایگاه و شأنی متفاوت از آن چیزی که در ایران داشته را در جایی دیگر از این کره خاکی تجربه کند و فی نفسه، - این خواسته محل اشکال نیست.

اما ایراد از جایی شروع می شود که همین مهاجرت کرده ها، متصل به جریانات سیاسی در خارج از مرزها می شوند و بیش از آنکه آرتیست باشند آرام آرام تبدیل به کاراکتر یا ابزارهای سیاسی شوند.

به گزارش ایسنا، فرهیختگان نوشت: ادعای مصلح اجتماعی بودن و داشتن ایده هایی به نفع جامعه ایران، نمی تواند دلیل محکمی باشد بر اینکه درگیر جریانات سیاسی مسلط در خارج مرزها نشوند.

عمده شهرت این جماعت به واسطه اعتباری است که با حضور در پهنه ایران فرهنگی به دست آمده و اگر بخواهند خارج از این چهارچوب نقش آفرینی کنند باید زمینه های هویتی جدیدی برای خودشان فراهم کنند که در اغلب موارد ناکام خواهند شد و روزگار سختی برایشان به ارمغان خواهد آورد.

آنها مجبورند برای کسب اعتباری مجدد در بزنگاه های مختلف، خود و برندشان را خرج کنش های سیاسی و اجتماعی کنند اما در این نقطه با چالش اساسی مواجه خواهند شد و آنها را دچار خطاهای شناختی نسبت به شرایط داخلی ایران می کند.

به نمونه اخیری که برای گلشیفته فراهانی پیش آمد، نگاه کنید.