برای سید شهیدان اهل خدمت

رییس جمهور که شد، آرام و قرار نداشت، از این شهر به آن شهر، از این روستا به آن روستا، از این سیل به آن زلزله؛ عبا را بالا می زد، در گل و لای سیل قدم می گذاشت و زلزله زدگان را دلداری می داد.

- درد محرومان داشت، محرومانی که حق به گردن همه دارند، تا آنجا که می توانست و می شد، دستگیری می کرد.

به گزارش ایسنا، محمد صفری در یادداشتی در سیاست روز نوشت: هشتمین رییس جمهور در شب میلاد هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت در پناه حق جای گرفت.

چه اتفاق مبارکی، چه تصادف خوشی، خادم امام رضا(ع) بود، چند سالی را در آن وادی خدمت کرد به خلق الله.

رییس جمهور که شد، آرام و قرار نداشت، از این شهر به آن شهر، از این روستا به آن روستا، از این سیل به آن زلزله؛ عبا را بالا می زد، در گل و لای سیل قدم می گذاشت و زلزله زدگان را دلداری می داد.

درد محرومان داشت، محرومانی که حق به گردن همه دارند، تا آنجا که می توانست و می شد، دستگیری می کرد.

آرام و قرارش در بی قراری بود، با همه ناملایمتی هایی که با او می شد، خم به ابرو نمی آورد، به کاری که می دانست درست است می پرداخت.

روزی نبود که برنامه ای نداشته باشد، بیکاری و پشت میز نشینی برای او سمی بود مهلک.

اما خوب، هر برنامه کاری ضریب خطر را بالا می برد و سرانجام جان خود را فدای مردمی کرد که به آنها وعده داده بود تا زمانی که بر سر کار