ما در کهکشان تنها هستیم؟

برای دهه هاست که فرضیه یک فیزیکدان برجسته قرن بیستمی درباره تمدن های بیگانه، ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.

- به گزارش ایسنا، به نقل از ایتنا، در دهه 50 میلادی بود که انریکو فرمی پرسید با توجه به احتمال بالای وجود حیات بیگانه در جهان خارج، چرا هیچ کسی تا حالا با ما تماس نگرفته است؟ چرا این موجودات هوشمند کاری را که ما در فرستادن کاوشگر و جستجو برای نشانه های حیات می کنیم انجام نمی دهند؟ با توجه به وجود میلیاردها ستاره شبیه به خورشید در کهکشان ما، و در نتیجه دستکم میلیون ها سیاره نظیر زمین، این امری عجیب است که ما علیرغم سال ها رصد امواج فضایی هنوز به نشانه ای دال بر حیات بیگانه در کهکشان خودمان دست نیافته ایم.

حتی با فرض امکانات محدود ما در این زمان، رفتن از این سو تا آن سوی کهکشان راه شیری حدود یک میلیون سال بیشتر طول نمی کشد و به همین خاطر ما باید قاعدتا خبری از حیات بیگانه می داشتیم.

از زمان طرح این تئوری، که پارادوکس فرمی نام گرفت، طیف وسیعی از پاسخ ها از خوش بینانه تا کاملاً وحشتناک برای آن مطرح شده است.

پس از پارادوکس فرمی، معادله دریک مطرح شد که تلاش می کرد تعداد تمدن های هوشمند را در کهکشان ما یا جهان تخمین بزند.