مرکز جهان کجاست؟

این نظریه می گوید مدت ها پیش تمام مواد موجود در کیهان در یک نقطه بی نهایت کوچک فشرده بوده و سپس بر اثر پدیده ای به نام تکینگی یا انفجار بزرگ منبسط شده است.

- امری که باعث شده تا به طور کلی هر کهکشانی از کهکشان دیگر دور شود.

کیهان به گونه ای غیرقابل انکار وسیع است، اما آیا این وسعت شگرف مرکزی هم دارد؟ ممکن است به نظر برخی برسد که زمین ما در وسط همه چیز واقع شده است، اما اکتشافات یک قرن اخیر پاسخ دیگری به این سوال می دهد.

به گزارش یورونیوز، برای شروع باید به حدود 100 سال قبل و حوالی دهه 1920 برگردیم، زمانی که اخترشناسی به نام ادوین هابل دو اکتشاف متوالی شگفت انگیز را انجام داد.

او ابتدا در اوایل آن دهه متوجه شد جهان های جزیره ای (که اکنون به عنوان کهکشان ها شناخته می شوند) بسیار دور از ما قرار دارند.

در اواخر آن دهه، هابل کشف کرد که تقریبا همه کهکشان ها در حال دور شدن از ما هستند.

خوشبختانه قبل از این یافته ها، یک توضیح نظری مفید برای هر دوی این اکتشافات وجود داشت.

نظریه نسبیت عام اینشتین پیش بینی کرده بود که جهان یا در حال انبساط و یا در حال انقباض است.

این با دیدگاه رایج در آن زمان در تضاد قرار داشت، چرا که جامعه علمی معتقد بود کیهان کاملاً ساکن و بی حرکت است.