بازآفرینی اثر هنری با تمسک هنرمندان به معارف دینی

«هنرمندان با تمسک به معارف دینی و اسطوره های آن به بازآفرینی اثر هنری می پردارند و بدون شناخت معارف دینی بومی، و نه وارداتی، نمی توان به فهم دقیق اثر هنری نائل شد.

- ایسنا/اصفهان هنرمندان با تمسک به معارف دینی و اسطوره های آن به بازآفرینی اثر هنری می پردارند و بدون شناخت معارف دینی بومی، و نه وارداتی، نمی توان به فهم دقیق اثر هنری نائل شد.

این جملاتی بود که در نشست دوم از سلسله نشست های اولین دوره جایزه ملی داستان و بازآفرینی مطرح شد که پنجشنبه (31 خردادماه) با عنوان ادیان و بازآفرینی و با طرح پرسشِ چه زمانی می توان گفت دین در روایت داستانی بازآفرینی شده است؟ در حوزه هنری استان اصفهان برگزار شد.

علی عباسی، نشانه شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در ابتدای این نشست گفت: تفاوت انسان و حیوان در این است که انسان معناساز است و معنا را کشف می کند.

به این منظور باید خاصیت کشف کنندگی و فراروندگی داشته باشد.

انسان راه می رود با هدف رسیدن به دانشگاه یا شنا می کند با هدف صید ماهی و ورزش می کند با هدف سلامتی، اما یک گربه غذا می خورد که غذا خورده باشد و راه می رود که رفته باشد.

حیوانات به اتیسم مبتلا هستند.

دین می گوید فرارونده در جهان بالاست ولی اسطوره ها، فرارونده را چسبیده به جهان ما تصور می کند.