پرستاران دل به آتش زدند

شعله ها زبانه می کشید و دود سیاه، سنگین و غلیظ همه جا را فرا گرفته بود و چشم؛ چشم را نمی دید.

شاید فرار و نجات جان، اولین فکری بود که در آن لحظات وحشتناک و دلهره آور به ذهن خطور می کرد.

- ایسنا/گیلان شعله ها زبانه می کشید و دود سیاه، سنگین و غلیظ همه جا را فرا گرفته بود و چشم؛ چشم را نمی دید.

شاید فرار و نجات جان، اولین فکری بود که در آن لحظات وحشتناک و دلهره آور به ذهن خطور می کرد.

ولی همه ماندیم و به فکر نجات جان تک تک بیماران بودیم.

بامداد 29 خرداد ماه سال جاری خبر آتش سوزی بیمارستان بین المللی قائم رشت بسیار شوکه کننده بود.

ساعت از یک بامداد گذشته بود که این اتفاق رخ داد و در همان ساعات اولیه با حضور همه نیروهای آتش نشانی و امدادی؛ حریق به طور کامل اطفا شد.

خانم هدایتی یکی از پرستاران بیمارستان قائم که به دلیل عوارض دود شدید ناشی از آتش، این روزها در بیمارستان بستری است از خاطره آن شب می گوید.

وی با بیان اینکه آن شب در اورژانس شیفت بودم، افزود: صدای آلارم حریق را که شنیدم تصور کردم در آشپزخانه چیزی سوخته و یا بخار شدید سماور و کتری باشد.

در آشپزخانه خبری نبود و از طبقه زیرزمین دود احساس کردم.

هدایتی گفت: با عجله پایین و به زیرزمین رفتم، قبل از من نیروهای تاسیساتی رسیده بودند.