مرسوم اما اشتباه؛ مزارعی که در باور غلط می سوزد

دلیل اصلی روی آوردن کشاورزان به آتش زدن کاه و کلش گندم و جو کنترل آفات و علف های هرز، پاک شدن سریع زمین از بقایای گیاه قبلی و آسان شدن عملیات شخم برای محصول بعدی است اما از این که این کار در درازمدت چه بلای غیر قابل جبرانی بر سر مزارع آنها می آورد، - غافل هستند.

سوزاندن بقایای گیاهی محصولات کشاورزی، خصوصاً سوزاندن کاه و کلش گندم بعد از برداشت محصول معضل بزرگی برای کشاورزی و محیط زیست است، هرچند سال های اخیر با اطلاع رسانی هایی که توسط کارشناسان جهاد کشاورزی گلستان صورت گرفته، آتش زدن بقایای محصول به خصوص گندم تا حد زیادی در استان گلستان کاهش یافته اما هنوز هم کشاورزان زیادی هستند که پس از برداشت محصول با دست خود کاه و کلش باقی مانده در مزارع را آتش می زنند.

سوزندان کاه و کلش باقیمانده پس از برداشت گندم در زمین های کشاورزی آتش خود خواسته ای بوده که به واسطه تبعیت از یک باور غلط سرمایه ها را برباد داده است.

بسیاری از کشاورزان پس از آنکه محصول گندم و جو خود را برداشت می کنند، ساقه های باقیمانده گیاهان را آتش می زنند و به تصور اینکه زمین را با هزینه ای ناچیز و زمانی کوتاه برای کشت بعدی آماده می کنند.

هرچند به گفته کشاورزان این اقدام آن ها به منظور از بین بردن علف های هرز باقیمانده و آماده سازی هرچه سریع تر زمین ها برای کشت دوم ا�