یک روایت کمتر شنیده شده از عزت الله انتظامی

از همان زمان که بچه بودیم، او «آقای بازیگر» بود؛ هنرمندی بزرگ و به همان نسبت مردمی.

- از همان زمان که بچه بودیم، او آقای بازیگر بود؛ هنرمندی بزرگ و به همان نسبت مردمی.

آن زمان نمی دانستیم که این آقای بازیگر برای به دست آوردن این عنوان چه مسیری را طی کرده، پستی و بلندی زیادی را از سر گذرانده و این عنوان قشنگ را هرگز آسان به چنگ نیاورده است.

به گزارش ایسنا، فردا، 30 خرداد ماه سالروز تولد عزت الله انتظامی است و به این انگیزه، بخشی از خاطرات او را درباره ورودش به دنیای پیش پرده خوانی و بازیگری مرور می کنیم.

به این امید که الهام بخش باشد برای انبوه نوجوانان و جوانانی که شیفته بازیگری هستند تا اجازه ندهند سختی های این راه، مایوس شان کند، تا ببینند چگونه نوجوانی مانند او بدون هیچ پشتوانه ای و تنها با اتکا به تلاش خود به چنین جایگاهی رسیده است.

آنچه پیش رو دارید، بخش هایی است از کتاب جادوی صحنه که دربردارنده زندگی تئاتری انتظامی در گفتگو با اعظم کیان افراز است و از سوی نشر افراز منتشر شده است.

بین دباغ خانه و درخونگاه، مدرسه ای بود که عزت الله انتظامی 6، 7 ساله را در آن ثبت نام کردند؛ دبستان عنصری.

تابستان ها کار می کرد مثل خیلی از شاگرد مدرسه ای های آن زمان؛ کارهای موقتی، از شاگرد سمساری گرفته تا سلمانی.