از دلبری بهارنارنج تا اردیبهشتِ عاشقی در بهارِ شیراز

شیراز را با الِمان های مختلفی می شناسیم که شعر یکی از مهم ترین آنهاست.

شما می خواهید به شهری سفر کنید که مدفن حافظ و سعدی است؛ دو شاعری که در کمتر خانه ای کتاب شعر آنها پیدا نمی شود و نسبت به برخی شاعران گمنام، - کسی نیست که نام این دو شاعر را نشنیده باشد.

شاید حتی بتوان علت گره خوردن نام این شهر کهن با عشق را در همین موضوع جست وجو کرد که سرچشمه اشعار عاشقانه بوده است.

اتفاقی ادامه دار که حتی شاعران و ترانه سرایانِ امروزی هم از آن وام می گیرند.

  حتی شنیدن نام شیراز هم حال آدم را خوب می کند، چه برسد به اینکه قرار باشد به این شهر سفر کنید.

سفری که البته می تواند مصداق بارزی از مصرع معروف که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها باشد! شاید قبل از حضور در شیراز، صرفا با دیدن تصاویر و شنیدن تعریف های دیگران مشتاقِ دیدن این شهر باشید اما احتمالا بعد از بازگشت از سفر مدام زیر لب زمزمه کنید: گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق/ ساکن شود بدیدم و مشتاق تر شدم به گزارش ایسنا، بعد از پاییز که ردپایی عمیق در شعر شاعران و خاطرات عاشقان دارد، اردیبهشت وقت دیگری است که می گویند عاشقی در آن حال و هوای دیگری دارد.

حال فکر کنید بخواهید در این فصل به دیاری سفر کنید که عاشقانه ترین شعرها از آنجا به گوش جهان رسیده.