امام رضا(ع) نزد اهل سنت

مهاجرت امام رضا (ع) و گفت وگوهایشان با اهل سنت که موجب آشنایی و صمیمیت می شد، جایگاه این امام را نزد اهل سنت بسیار ویژه کرده است، البته پذیرش ولایتعهدی خلیفه عباسی توسط امام رضا(ع) به عنوان یکی از بزرگان تشیع و نوادگان پیامبر(ص) نیز نزد اهل سنت اهمیت ویژه ای دارد.

- ایسنا/اصفهان مهاجرت امام رضا (ع) و گفت وگوهایشان با اهل سنت که موجب آشنایی و صمیمیت می شد، جایگاه این امام را نزد اهل سنت بسیار ویژه کرده است، البته پذیرش ولایتعهدی خلیفه عباسی توسط امام رضا(ع) به عنوان یکی از بزرگان تشیع و نوادگان پیامبر(ص) نیز نزد اهل سنت اهمیت ویژه ای دارد.

در همین راستا نظرات برخی از بزرگان، عالمان، شعرا و ادبای اهل سنت در مورد امام رضا(ع) را که در تاریخ ثبت شده است، ذکر می کنیم.

این نکته را نباید از نظر دور داشت که تاریخ مدح اهل بیت همواره زیر تیغ سانسور خلفا و سلاطین زمان بوده است.

در منابع متعددی آمده است که روزی به ابونُواس اهوازی، شاعر شهیر عرب اهل سنت، گفتند که چرا در مورد امام رضا(ع) شعری نسُروده ای؟ و او پاسخ داد: موقعیت من در حدی نیست که دربارهٔ ایشان شعری بسرایم و سپس این ابیات را در مدح حضرت رضا(ع) سرود: قیل لی: أنت أوحد الناس طرّا / فی فنون من الکلام النبیه‏ لک من جوهر الکلام بدیع / فی المعانی و فی الکلام البدیه فعلی ما ترکت مدح ابن موسی / و