جایگاه مبهم خاورمیانه در سیاست خارجی بریتانیا / ریسک بالای سیاست خارجی بریتانیا در صورت بازگشت دونالد ترامپ/ نفوذ اروپا بر خاورمیانه کاهش یافته است

بریتانیا همچنان دارای منافع استراتژیک در مناقشه اسراییل و فلسطین است و در صورت تمایل می تواند از آنها استفاده کند.

بریتانیا هم مشوق های دیپلماتیک مانند ادامه حمایت از اسراییل منزوی شده را دارد و هم از اهرم های فشاری مانند تحریم های بیشتر یا توقف (عمدتاً .

- به گزارش جماران، اندیشکده انگلیسی چاتم هاووس در تازه ترین نوشتار تحلیلی به سراغ تاثیر حضور دیوید کامرون در وزارت خارجه بریتانیا بخصوص در میانه جنگ اسراییل در نوار غزه رفته و می نویسد: انتصاب دیوید کامرون به عنوان وزیر خارجه یک اقدام جسورانه و غافلگیرکننده از سوی نخست وزیر ریشی سوناک بود.

واکنش های اولیه بر پیام این بازگشت برای سیاست داخلی بریتانیا متمرکز بود، اما ورود نخست وزیر سابق به خیابان کینگ چارلز نشان دهنده تغییر رویکرد در سیاست خارجی بریتانیا بود.

کامرون انرژی و هدفمندی را به امور بین المللی و حوزه سیاست خارجی بریتانیا تزریق کرده است.

این در هیچ کجا به اندازه بحران اسراییل و فلسطین که کامرون به دنبال ایفای نقش برجسته تر در آن بوده است، آشکار به نظر نمی رسد.

اما، پس از سال ها بی علاقگی نسبی به خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA)، آیا این تعامل مجدد تأثیری دارد؟ آیا این بخشی از یک استراتژی گسترده تر بریتانیا است و آیا بریتانیا هنوز ظرفیت و نفوذ برای تأثیرگذاری بر �