شعار خاصی که درباره صدام داده شد

«تا فردا هم که اینجا وایسی و به فارسی بهشون بگی شعار ندن، اینا حالی شون نمی شه.

» - یکی از بچه ها به آقای قربانی گفت: تا فردا هم که اینجا وایسی و به فارسی بهشون بگی شعار ندن، اینا حالی شون نمی شه.

به گزارش ایسنا، محسن علیان از رزمندگان دوران هشت سال دفاع مقدس است.

او در کتاب زبون دراز در خاطره ای روایت می کند: صبح روز عملیات در منطقه کردستان، بچه ها حسابی خسته شده بودند و روحیه مناسبی نداشتند.

از طرفی حدود 100اسیر را برای انتقال به پشت خط، به صف کرده بودیم.

برای آنکه انبساط خاطری در بچه ها پیدا بشود، جلو اسرا ایستادم و شروع به شعار دادن کردم.

با حرکت دست و کلمات قاتی پاتی فارسی و عربی بهشان حالی کردم که هر شعاری می دهم، آن ها تکرار کنند.

خیلی ترسیده بودند.

مشتم را بالا بردم و با صدای رسا گفتم: بگین صدام جارو برقیه.

آن ها هم فریاد زدند: صدام جارو برقیه.

بچه ها که شاهد این ابتکار من بودند، زدند زیر خنده! یک دفعه آقای قربانی، فرمانده گروهانمان از راه رسید و پرسید: محسن! داری چی کار می کنی؟ گفتم: شما فقط وایسا تماشا کن.

بذار کاسبی مون رو بکنیم.

وقتی اسرا از شعار جاروبرقی خسته شدند، بهشان گفتم: حالا بگین الموت لقربانی.

در همین گیرودار نیروهای دیگری هم به جمع ما اضافه شدند؛ آن ها هم از خنده روده بر شدند.