والدین کنترل گر و دردسر عظیم فرزندان

بی تردید، والدین در چارچوب خانواده، بذرهای روانی و احساسی را در ما می کارند.

این دانه ها همراه ما رشد می کنند.

در برخی از خانواده ها، این بذرها بذر عشق، - احترام و استقلال هستند، اما نه در همه آن ها.

برخی دیگر، بذر ترس و ناتوانی می کارند.

به گزارش ایسنا، روزنامه رسالت نوشت: مرز میان کنترل و نظارت در نسبت میان والدین و فرزندان، می تواند به باریکی یک مو باشد.

چه بسیار والدینی که بر کوچک ترین رفتار و حرکات فرزند خودکنترل دقیق دارند.

فرزندپروری و مسئله تربیت، فرآیندی سخت و در بعضی اوقات طاقت فرساست.

هر والدی بنا به شرایط و عوامل متعددی از روش خاصی برای تربیت فرزندان خود بهره می برد و چه بسیار والدینی که از کودکی تجربه های شکسته شدن حریم شخصی خود را به اسم نظارت داشته اند و حالا نسبت به فرزندانشان، سعی دارند متفاوت عمل کنند یا شاید هم آینه ای از والدین خود شده اند.

در خاطره برخی از ما، خانواده یک مفهوم متناقض گونه است: ازنظر فرهنگی باور داریم تکیه گاه ما و محل آرامشمان است و از سویی ممکن است عمیق ترین ضربه های روانی مان را از خانواده خورده باشیم.

خانواده ای که بعضا تصور می کند تحت فشار گذاشتن و کنترلگری می تواند مسیر دلسوزانه ای برای تغییر آینده فرزندان باشد.