تا جنگ بود در خانه نبودند!  

مهم نبود که چند نفر باشیم.

باید سروقت انجام می شد.

فرمانده عباسعلی به من گفت در میان دشت عباس اذان بگویم.

دوست داشت صدای اذان آنقدر بلند باشد که تمام دشت عباس را پر کند.

- مهم نبود که چند نفر باشیم.

باید سروقت انجام می شد.

فرمانده عباسعلی به من گفت در میان دشت عباس اذان بگویم.

دوست داشت صدای اذان آنقدر بلند باشد که تمام دشت عباس را پر کند.

به گزارش ایسنا، آنچه می خوانید گفت وگوی جوان با خواهر 2 شهید جنگ تحمیلی است که هر دو در عملیات بدر مفقودالاثر شدند؛ تقریباً یک دهه باهم تفاوت سنی داشتند؛ عباسعلی بزرگ تر و محمدتقی 10 سالی از برادرش کوچک تر بود، اما راه و رسم شان هیچ فاصله و تفاوتی باهم نداشت.

شهید عباسعلی و محمدتقی فیض هر دو اهل دین و در مسیر اسلام و ولایت بودند و همین هم بهانه حضورشان در میان صفوف بسیجیان جان برکف خط مقدم بود؛ همان ها که ندای هل من معین امام زمان شان را به خوبی پاسخ دادند و یاری گر ایشان بودند.

آن ها در مدت حضورشان در جبهه و در مسئولیت هایی که داشتند، حماسه آفرینی کردند و مزد مجاهدت های شان را در عملیات غرورآفرین بدر گرفتند.

برادران فیض در 25 اسفند ماه سال 1363 در عملیات بدر شهید و مفقودالاثر شدند.

خبر شهادت شان به خانه رسید، اما از پیکرشان اثری نبود.