یک عامل اساسی برای تشکیل «جامعه مدنی فکری» در ایران امروز

پرسش مهم برای احزاب سیاسی این است که در شرایط کنونی چه باید بکنند؟ یک پاسخ می تواند این باشد: «راه رشد سیاسی غیر حکومتی».

حکز - حزب یک شِبه دولت است؛ دولتی بی پست و مقام اما بسیار مؤثر در تولید قدرت اجتماعی.

چه باک اگر دست حزب به دامن قدرت رسمی نرسد؛ دامان اجتماع بس دراز است.

آفتاب دوام دولت ها کوتاه و زمستانی است و از گرمای آن آبی برای حکمت سیاسی مردمان گرم نمی شود.

در نوشتارهایی پیش از این گفتیم که فعالان سیاسی-حزبی باید نسبت به صورت بندی تئوری سرمایه سیاسی و ائتلاف فکری خودآگاهی داشته باشند و این یک عامل اساسی برای تشکیل جامعه مدنی فکری در ایران امروز است.

این ائتلاف فکری درباره اشتراکاتی همچون توسعه، دینداری، حفاظت از محیط زیست، تفاهم فرهنگی، آزادی و عدالت گرایی شکل می گیرد.

پرسش مهم برای احزاب سیاسی این است که در شرایط کنونی چه باید بکنند؟ یک پاسخ می تواند این باشد: راه رشد سیاسی غیر حکومتی .

حزب سیاسی باید همواره، همیشه و هر روزه در صحنه باشد تا در زمانه امتناع فعالیت رسمی، راشدِ رشد روزگار شود، مسئله پردازی کند و راه حل های روشن حقوقی در باره امور خُرد و کلان سیاسی ارائه کند.

از حقوق سیاسی تا حقوق اداری را در قالب آکادمی مجازی حزبی برای همگان و از طریق مؤثران فکری در فضای مجازی پوشش دهد.