زنی با چهره مردانه در شعر!

«عشق و ستایش جمال در اشعار پروین راه ندارد و به طور کلی در اشعار او اثری از ظرافت روح زنان به چشم نمی خورد و معلوم نیست این همه صبغه مردوارگی را در اشعار پروین چگونه باید توجیه کرد.

- سعید حمیدیان معتقد است: عشق و ستایش جمال در اشعار پروین راه ندارد و به طور کلی در اشعار او اثری از ظرافت روح زنان به چشم نمی خورد و معلوم نیست این همه صبغه مردوارگی را در اشعار پروین چگونه باید توجیه کرد.

به گزارش ایسنا، رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی، شاعر در 25 اسفندماه 1285 در تبریز متولد شد و در 15 فروردین 1320 در سن 34سالگی بر اثر بیماری حصبه درگذشت.

او از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی زیر نظر استادانی مثل دهخدا و ملک الشعرا بهار سرودن شعر را آغاز کرد.

اعتصامی شعرهایش را در حضور چهره هایی مانند علی اکبر دهخدا، ملک الشعرا بهار، عباس اقبال آشتیانی، سعید نفیسی و نصرالله تقوی که از دوستان یوسف اعتصامی، پدر او بودند و گاهی اوقات به خانه او می آمدند، می خواند و مورد تشویق آن ها قرار می گرفت.

از ستایش تا انکار پروین سعید حمیدیان در کتاب در طریق ادب: از فردوسی تا نیما در مقدمه مقاله خود با عنوان نقد پروین اعتصامی یادآور شده چند دیدگاه نسبت به شعر پروین وجود دارد؛ گروهی در ستایش شأن شعر و اخلاقش از هیچ مبالغتی فروگذار