شعری که میثم مطیعی در راهپیمایی 22بهمن خواند

میثم مطیعی در راهپیمایی 22بهمن تهران شعرخوانی سیاسی و اجتماعی داشت.

- شعرخوانی مطیعی در 22 بهمن روز ایران است، هنگام امید و شادی است روز اسلام است، جشن عزت و آزادی است شاد باش ایران من! چشم بد از تو دور باد چشم تو پر نور و جشن شادی ات پرشور باد ای سرود تو زده آتش به جان دشمنان شادباش و ایمن از زخم زبان این و آن از خطرها از گذرهای فراوان آمدیم دید دنیا بار دیگر ما به میدان آمدیم انقلاب آمد که جان ها را رهایی آورد آمد آری تا که انسان نوینی پرورد در شب دنیا، سر صبحیم، بشکوهیم ما پایدار و سربلندیم، ای جهان! کوهیم ما پیش ما دریای دشمن ها سرابی بیش نیست مرد میدان شهادت عافیت اندیش نیست قله نزدیک است از ماندن سخن گفتن خطاست می درخشد دم به دم نور سحر، خفتن خطاست انقلاب امروز گسترده است هر سوی زمین آفتاب روشن امید در مستضعفین از فلسطین تا یمن تا نیجریه شور شور اهتزاز پرچم حق است اینک با غرور از فلسطین گفتم آری، داغ هایی تازه شد دست خط سرخ غزه، ماجرایی تازه شد یا محمد دیده بگشا رنج انسان را ببین در نوار غزه شور عشق و ایمان را ببین دیده بگشا معجزِ طوفانِ الاقصی نگر باز هم معراج را در لیله الاسری نگر کودکانی را که تا عرش خدایی رفته اند از یمن تا قدس راهی کربلایی رفته اند در دل آوارها ایمان مردم دیدنی است بعد بمباران به لب هاشان تبسم دیدنی اس�