شیوه حضرت زینب(س) در رسوا کردن یزید چه بود؟

زینب سلام الله علیها در فصاحت و بلاغت چنان بود که گویی زبان علی (ع) در کام داشت و این مدعا را می توان از خطبه های او دریافت و البته غرض، همان خطبه هایی است که در کوفه و شام ایراد کرده است‎.

- به گزارش خبرنگار جماران، صدایش که در کاخ یزید پیچید تو گویی که علی (ع) که داد سخن داده است.

مو بر تن حرامیان راست شد.

ولوله افتاد به جانشان.

راهی اما برای فرار نداشتند.

برادرانشان را به شهادت رسانده بودند.

او مانده بود و کودکانی که سیلی خصم بر گوششان نواخته شده بود و خیمه هایی که به آتش کشیده شده بود.

او مانده بود و برادرزاده اش که در تبی سخت می سوخت برای آنکه از گزند دشمن دور بماند.

او مانده بود و رسالت پیام رسانی نهضت برادرش.

خطبه هایش خطبه های پدر بود که دشمن را سخت رسوا می کرد.

در باب خطبه خوانی هایش سخن ها رفته است و مطلب زیر هم به همین مهم پرداخته است: عظمت مقام علمی و فکری زینب (س) را از مطالعه خطبه های او تنها در دو شهر کوفه و شام ‎می توان دریافت، درجه علمی و ادبی خطبه ها با همه مختصر بودنش به میزانی است که اگر از زینب کبری (س) هیچ اثری نمانده بود جز همین دو خطبه، باز هم کافی بود که او را در جنبه علمی و ادبی در سطح بسیار بالایی قرار دهد، به ویژه که این سخنان از سوی زنی دردمند و رنج دیده بود، زنی که داغ عزیزان را دیده و در سوگ و ماتم گرانقدرتر�