انتخابات به سبک پهلوی

ساختار حکومت استبدادی، رشدنیافتگی و ناکارآمدی احزاب، نبود امکان پاسخگویی به مطالبات طبقات متوسط جدید و مخالفت با انتخابات آزاد باعث شده بود رژیم پهلوی دوم برای تثبیت موقعیت خویش، - فارس پلاس؛ دیگر رسانه ها - ایرنا نوشت: مشارکت سیاسی، فرآیندی است که مجموعه ای از نهادهای سیاسی، احزاب و تشکل های صنفی و اجتماعی و به طور کلی مردم را درگیر و شریک در قدرت سیاسی می کند و از این رو می تواند پشتوانه مناسبی در جهت تثبیت نظام های سیاسی محسوب شود.

علاوه بر مردم و تشکل های سیاسی، حکومت ها نیز برای تداوم و تثبیت، نیاز به مشارکت سیاسی مردم دارند.

هر ملتی بنا به ماهیت تاریخی و فرهنگی که دارد به مفهوم مشارکت سیاسی توجه داشته است.

یکی از ابعاد مهم فرهنگ سیاسی هر ملتی، میزان و نوع مشارکت سیاسی اتباع آن کشور است.

در ایران، مشارکت سیاسی در آستانه انقلاب مشروطیت مطرح شد و پس از آن مشارکت در عمومی ترین شکل آن بر حسب تساوی حقوق، مشارکت همگانی و حق رای تعمیم یافت.

در دوره پهلوی این مشارکت دچار بحران شد و در این ارتباط سوالی که مطرح می شود این است که تا چه اندازه این بحران در سقوط رژیم نقش داشت.

امید شکرانه ارزنقی کارشناس ارشد جامعه شناسی انقلاب اسلامی و مسعود اخوان کاظمی دانشیار علوم سیاسی دانشگاه رازی کرمانشاه در مقاله ای با عنوان واکاوی نقش بحر